Simulink lekcja 6 - Grzegorz Knor

SIMULINK 6

Więcej o podsystemach

W tym paragrafie powiemy kilka słów więcej o podsystemach, które można tworzyć w Simulinku. Zacznijmy od prostego modelu złożonego ze źródła sinusoidalnego, stałej, bloku mnożącego i bloku rysującego połączonych w następujący sposób:

Rysunek 1: Model wyjściowy

Zanim utworzymy nasz podsystem zmieńmy właściwości bloku Sine Wave i Constant w następujący sposób:

Rysunek 2: Ustawianie parametrów bloków

I nie robiąc nic więcej uruchommy symulacje. Zakończy się to następującym błędem:

Rysunek 3: Błąd informujący o braku używanych zmiennych

Simulink ostrzega nas, że zmienna B jest nie zdefiniowana w żadnym miejscu, podobnie użyte przez nas zmienne A i f. Dodatkowo blok, którego dotyczy wybrany błąd zmienia kolo aby można było go łatwiej odnaleźć:

Rysunek 4: Dodatkowo Simulink podświetla blok odpowiedzialny za błąd

Pojawia się pytanie gdzie mamy zdefiniować te zmienne? Odpowiedzią jest przestrzeń robocza Matlaba, ponieważ Simulink w pierwszej kolejności przeszukuje aktualny workspace aby odnaleźć wywoływane przez nas zmienne. Zdefiniujmy zatem A, B i f w command window:

Rysunek 5: Definiowanie zmiennych w workspace Matlaba

… i uruchommy nasz model. W wyniku dostaniemy sinusoidę o wybranych parametrach:

Rysunek 6: Wynik symulacji dla powyżej ustawionych parametrów

Utwórzmy teraz system, który nie będzie miał żadnego wejścia, ale będzie posiadał jedno wyjście i będzie on wykonywał operację mnożenia sinusoidy przez stałą, da to nam bardzo prosty w wyglądzie model:

Rysunek 7: Utworzenie podsystemu

Teraz za pomocą menu kontekstowego wybierzmy opcję Mask Subsystem:

Rysunek 8: MAskowanie podsystemu

Wywoła to następujące okno, w którym możemy zmieniać właściwości naszego systemu, takie jak ikona, liczba portów, parametry, czy dodać dokumentację:

Rysunek 9: Maskowanie podsytsemu - okno preferencji

Składa się ono z następujących zakładek:

· Icon & Ports – możemy tu ustawić dowolną ikonę naszego subsystemu za pomocą funkcji rysujących lub wczytać obraz

· Parameters – tu możemy ustawić parametry bloku. Gdy włączymy maskowanie, nasz subsystem zachowuje się jak funkcja w matlabie i posiada własny workspace, zatem musimy ustawić parametry A, B I f

· Initialization – tu możemy dodać dowolne komendy wywoływane w momencie startu bloku

· Documentation – jeśli nasz model zaczyna być skomplikowany powinniśmy zacząć do niego dokumentację, ta zakładka pozwala na proste jej tworzenie

Przykładowe wartości dla naszego modelu mogą wyglądać tak jak poniżej:

Rysunek 10: Zakładki okna maskowania podsystemu i przykładowe wartości

Należy pamiętać aby nie stosować polskich znaków, ponieważ może to spowodować pojawienie się błedu tego rodzaju:

Rysunek 11: Błąd spowodowany wystąpieniem polskiego znaku

W oknie Mask help możemy wpisać adresu pliku *.htm z pomocą. Np. Plik o kodzie źródłowym:

<html>

<head>

</head>

<h1><span class=SpellE>Subsystem</span> mnożący - pomoc</h1>

<p class=MsoNormal>Tu może się znajdować informacja opisująca dokładne

działanie naszego podsystemu.</p>

</div>

</body>

</html>

Wyświetli w pomocy do programu następującą informację:

Rysunek 12: Pomoc do podsystemu stowrzona przez Użytkownika

Po wybraniu wszytskich opcji i zatwierdzeniu nasz model z nowym susbsystemem jest gotowy do użycia, wystarczy jeszcze tylko zmienić domyślne wartości parametrów poprzez dwukrotne kliknięcie w blok:

Rysunek 13: Wybór parametrów podsystemu

… i uruchomić symulację :)

Spis wszystkich lekcji.

2010 – Grzegorz Knor